فیروز نادری، دانشمند ایرانی و مدیر ارشد سابق در ناسا درگذشت | بهمن 1401

فیروز نادری، دانشمند ایرانی و مدیر ارشد سابق در ناسا درگذشت | بهمن 1401

حساب کاربری توییتر فیروز نادری که به دست خواهرزاده ایشان اداره می‌شود، دقایقی پیش اعلام کرد که این دانشمند ایرانی و مدیر ارشد سابق در ناسا از دنیا رفته است. دکتر نادری دو هفته‌ی پیش دراثر یک حادثه دچار معلولیت شده بود و از آن زمان در بیمارستان بستری بود.

حساب توییتر دکتر نادری در آخرین توییت خود نوشت:

فیروز نادری، ۵ فروردین ۱۳۲۵ در شیراز به دنیا آمد و پس از اتمام تحصیلات متوسطه برای ادامه‌ی تحصیلات به ایالات متحده مهاجرت کرد. دکتر نادری پس از دانش‌آموختگی در مقطع دکترا از دانشگاه کالیفرنیای جنوبی به ایران بازگشت و در مرکز سنجش از دور کشور به کار مشغول شد. او در سال ۱۹۷۶ به آزمایشگاه پیش‌رانش جت ناسا پیوست و درطول سال‌های مختلف بعد از آن، مشاغل متعددی را در سازمان فضایی آمریکا عهده‌دار شد.

تیم یوبی راکدرگذشت این دانشمند ایرانی را به خانواده و دوستداران ایشان و جامعه علمی کشور تسلیت می‌گوید.

معضل شارژ دو ساعته؛ باتری هدست ویژن پرو کابل قابل‌تعویض دارد؟ | بهمن 1401

معضل شارژ دو ساعته؛ باتری هدست ویژن پرو کابل قابل‌تعویض دارد؟ | بهمن 1401

یکی از تصمیمات بحث‌برانگیز اپل در قبال هدست پیشرفته‌ی ویژن پرو، استفاده از باتری خارجی است. این باتری وزن نهایی دستگاه را پایین می‌آورد، اما جلوه‌ی جذابی به آن نمی‌دهد. حتی با وجود بهره‌مندی از باتری خارجی، شارژدهی ویژن پرو به تنها دو ساعت می‌رسد؛ با این‌حال ظاهرا ویژن پرو از باتری قابل‌تعویض استفاده می‌کند.

احتمالا شارژدهی دو ساعته‌ی ویژن پرو در بسیاری از سناریوها مشکل‌ساز نمی‌شود؛ چون می‌توان ویژن پرو را مستقیما به برق متصل کرد. ویژن پرو عموما در محیط کار و فضای داخل خانه کاربرد پیدا می‌کند، جایی که اتصال مستقیم برق همواره در دسترس است.

در نگاه اول به‌نظر می‌رسد که کابل باتری ویژن پرو را نمی‌توان جدا کرد؛ اما یک کاربر تیزبین توییتری گفته است که احتمالا امکان جدا کردن کابل وجود دارد. او در توییتش می‌نویسد که شاید کاربران بتوانند با سنجاق سیم‌کارت، کابل را جدا کنند.

چرا سیاره زهره این روز‌ها بسیار درخشان است؟ | بهمن 1401

چرا سیاره زهره این روز‌ها بسیار درخشان است؟ | بهمن 1401

اگر در روز‌های اخیر، پس از غروب آفتاب بیرون رفته و اتفاقی به سمت غرب نگاه کرده باشید؛ احتمالا متوجه ستاره‌ای با درخشندگی خیره‌کننده شده‌اید که انگار در آسمان شناور است. شاید با خودتان گفته باشید که آیا آن یک هلی‌کوپتر است، یا یک ابرنواختر یا شاید هم … یک یوفو؟

نه، شما سیاره زهره را دیده‌اید؛ دومین جهان سنگی نزدیک به خورشید، دوقلوی شیطانی زمین و یکی از یوفو‌های قلابی همیشگی.

اگر تا‌به‌حال این سیاره را ندیده‌اید، الان بهترین زمان برای تماشای آن است. پیدا کردنش دشوار نیست: هوا که رو به تاریکی رفت، بیرون بروید و به سمت غرب و سپس بالا نگاه کنید. زهره بسیار درخشان است و ممکن است از دیدن آن غافلگیر شوید. به همین دلیل است که بسیاری، آن را با یوفو‌ها اشتباه می‌گیرند.

ولی این جسم درخشان نه تنها واقعی، بلکه یک سیاره‌ی کامل است که در مداری نزدیک‌تر از مدار زمین، به دور خورشید می‌گردد. زهره ۱۱۰ میلیون کیلومتر و زمین ۱۵۰ میلیون کیلومتر از خورشید فاصله دارند. این سیاره نسبت به زمین سریع‌تر به دور خورشید می‌گردد، پس، سال کوتاه‌تری هم دارد که فقط ۲۲۵ روز زمینی طول می‌کشد.

آنچه ما در آسمان از زهره می‌بینیم، به جایگاه آن در مدارش وابسته است. تصور کنید در فاصله‌ی نزدیکی از یک ماشین مسابقه ایستاده‌اید که در یک پیست دایره‌ای حرکت می‌کند. یک پرچم هم در مرکز پیست، برای مقایسه قرار دارد. ماشین، مسیر را بین شما و پرچم، در‌حالیکه از چپ به راست حرکت می‌کند، شروع می‌کند. وقتی به سمت راست پیست می‌رسد، می‌بینید که پیچ را دور می‌زند و سپس شروع به حرکت از راست به چپ می‌کند. در ادامه، نیمه‌ی دوردست پیست را طی می‌کند و از پشت پرچم عبور کرده و به سمت چپ آن می‌رسد. باز هم پیچ را دور زده و به سمت شما می‌آید و می‌بینید که دوباره از چپ به راست حرکت می‌کند. بالاخره به نقطه‌ی اول می‌رسد و این چرخه دوباره شروع می‌شود.

در مورد زهره هم همین اتفاق می‌افتد، با این تفاوت که پرچم و پیست، به ترتیب با خورشید و مدار زهره به دور آن جایگزین می‌شوند. گاهی زهره را می‌بینیم که در آسمان از فاصله‌ی نزدیکی از خورشید عبور می‌کند و این همان زمانی است که در مدارش به نزدیک‌ترین نقطه از زمین می‌رسد. به این وضعیت، «مقارنه‌ی داخلی» گفته می‌شود. سپس زهره به سمت راست (در واقع به سمت غرب) حرکت می‌کند تا به دورترین فاصله از خورشید برسد که «بیشترین کشیدگی غربی» نامیده می‌شود.

سپس، با عبور از آن بخش از مدار، جهت حرکت زهره در آسمان تغییر کرده و به سمت چپ (شرق) حرکت می‌کند. در ادامه از دورترین نقطه مدارش نسبت به ما، از پشت خورشید عبور می‌کند (مقارنه‌ی خارجی) و سپس به حرکتش ادامه می‌دهد تا به بیشترین فاصله‌اش از خورشید در سمت شرق برسد که «بیشترین کشیدگی شرقی» نام دارد. با عبور از این نقطه، زهره دوباره تغییر جهت داده و به سمت غرب حرکت می‌کند تا باز هم به وضعیت مقارنه‌ی داخلی برسد و این چرخه از نو شروع شود. همین حرکات رفت و برگشتی باعث شدند که واژگان «سیاره» به معنی «در حرکت» و «Planet» به معنی «سرگردان» برای این اجرام انتخاب شود.

آسان‌ترین زمان برای دیدن زهره، زمانی است که در بیشترین کشیدگی نسبت به خورشید قرار داشته باشد. زهره در بیشترین کشیدگی غربی، ستاره‌ای صبحگاهی است که چند ساعت قبل از طلوع خورشید، طلوع می‌کند و در بیشترین کشیدگی شرقی نیز ستاره‌ای شامگاهی است که پس از غروب خورشید در آسمان دیده می‌شود.

مارک زاکربرگ: هدست ویژن پرو هیچ قابلیت جادویی ندارد | بهمن 1401

مارک زاکربرگ: هدست ویژن پرو هیچ قابلیت جادویی ندارد | بهمن 1401

مارک زاکربرگ، مدیرعامل متا، در جلسه‌ای با حضور کارکنان شرکت برای اولین بار به رونمایی هدست واقعیت ترکیبی اپل واکنش نشان داد. زاکربرگ در این جلسه گفت ویژن پرو هیچ «راهکار جادویی» که متا به آن فکر نکرده باشد، ندارد. او همچنین به قیمت بالای ویژن پرو اشاره کرد و گفت هزینه‌ی این هدست «هفت برابر بیشتر از» هدست کوئست ۳ است.

زاکربرگ در ادامه‌ی سخنانش گفت رونمایی ویژن پرو به‌وضوح «تفاوت در ارزش‌ها و چشم‌اندازی را که شرکت‌های ما به این حوزه وارد می‌کنند»‌ به‌نمایش گذاشت. مدیرعامل متا گفت هدف اصلی این شرکت ارائه‌ی محصولاتی قابل‌دسترس و مقرون‌به‌صرفه برای همه‌ی مردم است.

بر اساس نوشته‌ی مک‌رومرز، ویژن پرو اپل اوایل سال ۲۰۲۴ با قیمت ۳٬۴۹۹ دلار روانه‌ی بازار می‌شود این در حالی است که متا کوئست ۳ و متا کوئست پرو به‌ترتیب ۴۹۹ دلار و ۹۹۹ دلار قیمت دارند.

کشف قدیمی‌ترین مولکول‌های آلی شناخته‌شده جهان در فاصله ۱۲ میلیارد سال نوری | بهمن 1401

کشف قدیمی‌ترین مولکول‌های آلی شناخته‌شده جهان در فاصله ۱۲ میلیارد سال نوری | بهمن 1401

تلسکوپ فضایی جیمز وب با مشاهده‌ی ابری از مولکول‌های آلی پیچیده در کهکشانی در فاصله‌ی ۱۲٫۳ میلیارد سال نوری از زمین، دورترین مولکول‌های شناخته‌شده از این نوع را شناسایی کرده است. این کشف که ۵ ژوئن (۱۵ خرداد) در نشریه نیچر منتشر شد، ممکن است به اخترشناسان کمک کند تا تصویری واضح‌تر از چگونگی رشد کهکشان‌ها ترسیم کنند.

به‌گزارش لایوساینس، واکین ویرا، اخترشناس از دانشگاه ایلینوی اربانا-شمپین (UIUC) و نویسنده‌ی همکار مطالعه‌ی جدید در بیانیه‌ای مطبوعاتی گفت: «ما انتظار چنین چیزی را نداشتیم. تشخیص این مولکول‌های آلی پیچیده در چنین فاصله‌ی وسیعی، بسیار سرنوشت‌ساز است.»

مولکول‌های پیچیده‌ی مورد بحث، هیدروکربن‌های آروماتیک چندحلقه‌ای (PAHs) نامیده می‌شوند. روی زمین، PAH-ها معمولا در دود آتش‌سوزی و اگزوز خودروها یافت می‌شوند؛ اما در فضا، آن‌ها ممکن است نقشی مهم در ستاره‌زایی ایفا کنند. دانشمندان گمان می‌کنند که PAH-ها در تنظیم دمای ابرهای گازی در زایشگاه‌های ستاره‌ای نقش دارند و درنتیجه، زمان و مکان رشد ستارگان را مدیریت می‌کنند.

پژوهشگران برای نخستین‌بار کهکشان SPT0418-47 را در سال ۲۰۲۰ با استفاده از تلسکوپ زمینی قطب جنوب متعلق به بنیاد ملی علوم آمریکا شناسایی کردند. این توده‌ی ستاره‌ای دوردست فقط به لطف ترفندی فیزیکی به نام همگرایی گرانشی مشاهده‌پذیر بود. این پدیده زمانی اتفاق می‌افتد که نور جسمی دور دراثر خم‌شدن بافت فضازمان دراطراف جسمی عظیم و نزدیک‌تر، بزرگنمایی می‌شود و درمعرض دید تلسکوپ‌های ما قرار می‌گیرد. در مورد SPT0418-47، این کهکشان ۳۰ برابر درخشان‌تر به‌نظر می‌آمد.

تیم پژوهشی، نور دوردست را مطالعه کرد و پس از انجام تجزیه‌وتحلیل دریافت که کهکشان SPT0418-47 سرشار از عناصر سنگین است. بااین‌حال دانشمندان نتوانستند با استفاده از تلسکوپ قطب جنوب که طول موج مناسب نور را دریافت نمی‌کند، به اجزای آلی و حاوی کربن کهکشان نگاه خوبی داشته باشند.

قدیمی‌ترین گورستان جهان احتمالا توسط گونه ما ساخته نشده است | بهمن 1401

قدیمی‌ترین گورستان جهان احتمالا توسط گونه ما ساخته نشده است | بهمن 1401

بااین‌حال سایر پژوهشگران درمورد مقاله‌های جدید که برای انتشار در مجله ی eLife تحت بررسی قرار دارند و روی پایگاه داده‌ی بایو‌آرکایو قرار گرفته‌اند، تردید دارند. پژوهشگران می‌گویند این اجساد ممکن است درون گودال افتاده یا درون آن انداخته شده باشند و به آرامی توسط پدیده‌های طبیعی دفن شده باشند. همچنین حکاکی‌ها که تاریخ آن‌ها مشخص نشده، ممکن است به‌دست انسان‌تباران بعدی خلق شده باشند.

ماریا مارتینون تورس، دیرینه انسان‌شناس موسسه تحقیقات تکامل انسان در اسپانیا می‌گوید: «با توجه به فراوانی اسکلت‌ها متقاعد شده‌ام که در این‌جا اتفاق شگفت‌انگیزی رخ داده است. اما پژوهشگران برای اثبات این موضوع که اسکلت‌ها به صورت عمدی دفن شده‌اند، آزمایشی انجام نداده‌اند.»

تیم برگر اولین بار در سال ۲۰۱۳ در غار ستاره‌ی درحال طلوع آفریقای جنوبی استخوان‌های حداقل ۱۵ نفر را در کف کانالی در ۵۰ کیلومتری شمال غربی ژوهانسبورگ کشف کرد. گروه پژوهشی آن استخوان‌ها را متعلق به گونه‌ای جدید درنظر گرفت، زیرا ترکیب شگفت‌انگیزی از برخی صفات مانند مغز کوچک و جمجمه کروی‌شکل در آن‌ها به چشم می‌خورد. براساس زمان‌سنجی رادیومتری رسوبات، این گونه انسان‌تبار بین ۲۴۱ هزار تا ۳۳۵ سال پیش زندگی می‌کرد. با آشکار شدن استخوان‌های بیشتر برگر مشکوک شد که آن‌ها به‌طور عمدی دفن شده‌اند.

ادعای برگر بحث‌برانگیز بود. قدیمی‌ترین مورد دفن مربوط به کودک نوپای انسان مدرن است که طبق مقاله‌ای که در سال ۲۰۲۱ توسط مارتینون تورس و همکارانش منتشر شده است، به ۷۸ هزار سال پیش برمی‌گردد و در غاری در کنیا پیدا شده است. اما برگر می‌گوید شواهدی برای اثبات ادعای خود دارد.

برگر که به خاطر جثه بزرگی که داشت، نمی‌توانست از گذرگاه‌های تنگ عبور کند تا به فضای موردنظر در غار برسد، به صورت پخش زنده درحال تماشای تیمش بود. ناگهان به دوربین ضربه‌ای وارد شد و وارد حالت فروسرخ شد. برگر در تصویر سیاه و سفید لبه‌های آشکار ساختاری بیضی‌شکل را مشاهده کرد و به کاوشگران گفت که فکر می‌کند گور باشد اما آن‌ها گفتند این‌طور نیست.

حفاری‌های بیشتر، گودالی به عمق هشت سانتی‌متر با ابعاد ۵۰ در ۲۵ سانتی‌متر را آشکار کرد که با ۸۳ قطعه استخوان و دندان یک انسان نالدی و همچنین چندین تکه از افراد دیگر پر شده بود. استخوان‌ها با سنگ‌های قرمز رنگ ظاهرا از لایه زیرین جدا شده بودند. برگر که برای دیدن این محفظه ۲۰ کیلوگرم وزن کم کرد، براین‌باور است که این سنگ‌ها نشان می‌دهند افرادی آن گودال را حفر کرده‌اند، اجساد را در آن قرار داده‌اند و با استفاده از خاک و سنگ روی آن‌ها را پوشانده‌اند.

با این نرم‌افزارهای بنچمارک، سلامت و بازده کامپیوتر ویندوزی خود را بسنجید | بهمن 1401

با این نرم‌افزارهای بنچمارک، سلامت و بازده کامپیوتر ویندوزی خود را بسنجید | بهمن 1401

اگر کامپیوتر خود را اورکلاک کرده‌اید یا سخت‌افزار جدید به آن افزوده‌اید و نگران عملکرد رایانه‌ی خود هستید؛‌ بنچمارک گرفتن بهترین کاری است که می‌توانید برای به‌دست آوردن کارنامه‌ای از سنجش عملکرد کامپیوتر خود انجام دهید. خبر خوب اینکه بهترین نرم‌افزارهای بنچمارک به‌صورت رایگان قابل استفاده هستند.

نرم‌افزارهای بنچمارک چگونه عمل می‌کنند؟

اگر می‌خواهید نقاط ضعف و قوت عملکرد سیستم خود را ارزیابی کنید، یا می‌خواهید سیستم خود را ارتقا دهید و قصد تعویض یا افزودن یک قطعه‌ی جدید دارید، چنانچه احساس می‌کنید سیستم شما عملکرد بهینه‌ای ندارد و به دنبال ارزیابی و رفع عیب قسمت‌های مختلف آن هستید، یا نیاز به اورکلاک کردن دارید تا بتوانید از حداکثر ظرفیت عملکرد رایانه‌ی خود استفاده کنید، بهتر است یک نرم‌افزار بنچمارک نصب کنید.

با استفاده از نرم‌افزارهای بنچمارک، می‌توان عملکرد سخت‌افزارهای مختلف را ارزیابی کرد. به عنوان مثال، می‌توانید عملکرد پردازنده‌ها، کارت‌های گرافیکی، حافظه‌های رم و سایر قطعات سخت‌افزاری را با یکدیگر مقایسه کنید. همچنین به توسعه‌دهندگان نرم‌افزار کمک می‌کند تا عملکرد برنامه‌های خود را روی سیستم‌های مختلف ارزیابی کنند.

با اجرای بنچمارک‌ها، می‌توانید نقاط ضعف سیستم یا نرم‌افزار را شناسایی کرده و بهبودهای لازم را انجام دهید. برای مثال، اگر یک برنامه در حین اجرا سرعت بسیار کندی دارد، با این نرم‌افزارها می‌توانید عملکرد ضعیف را تشخیص داده و بهبودهای لازم را اعمال کنید.

به طور کلی، نرم‌افزارهای بنچمارک برای اندازه‌گیری و مقایسه عملکرد سیستم‌ها و نرم‌افزارها بسیار مفید هستند و به توسعه‌دهندگان و کاربران امکان می‌دهند تا تصمیمات بهتری در خصوص استفاده از سخت‌افزارها و بهینه‌سازی نرم‌افزارها بگیرند.

پشتیبانی از وب‌کم و دوربین خارجی به آیپد اضافه شد | بهمن 1401

پشتیبانی از وب‌کم و دوربین خارجی به آیپد اضافه شد | بهمن 1401

اپل سرانجام پشتیبانی از وب‌کم‌ها و دوربین‌های خارجی مبتنی‌بر USB را به آیپد اضافه کرد. اولین بتای توسعه‌دهنده‌ی iPadOS 17 افزون‌بر وب‌کم‌های معمولی، از دوربین‌های بدون آینه که حالت وب‌کم دارند نیز پشتیبانی می‌کند.

بر اساس گزارش ورج، پشتیبانی آیپد او اس از وب‌کم‌های USB فعلا فقط برای فیس‌تایم فعال است. این قابلیت در قالب یک API برای توسعه‌دهندگان منتشر می‌شود و احتمالا در گذر زمان شاهد پشتیبانی تعداد بیشتری از اپلیکیشن‌های آیپد از وب‌کم‌های USB خواهیم بود.

یک کاربر توییتری می‌گوید که کاربران iPadOS 17 می‌توانند با بهره‌گیری از کپچر کارد HD60S+ USB بازی را از کنسول به درون تماس فیس‌تایم استریم کنند. پس از به‌روزرسانی اپلیکیشن‌هایی نظیر توییچ و یوتیوب، آیپد به دستگاه بسیار توانمندتری برای استریم تبدیل خواهد شد.

اپل در حال حاضر iPadOS 17 را در قالب نسخه‌ی بتای توسعه‌دهنده منتشر کرده است و بتای عمومی را ماه آینده در دسترس قرار می‌دهد. تاریخ انتشار نسخه‌ی نهایی iPadOS 17 برای پاییز تعیین شده است.

ادعای باورنکردنی مقام‌های اطلاعاتی سابق: دولت آمریکا فضاپیماهای بیگانه را بازیابی کرده است | بهمن 1401

ادعای باورنکردنی مقام‌های اطلاعاتی سابق: دولت آمریکا فضاپیماهای بیگانه را بازیابی کرده است | بهمن 1401

یک کهنه‌سرباز نیروی هوایی ارتش آمریکا و یکی از اعضای سابق آژانس ملی اطلاعات مکانی این کشور به نام دیوید گروش، در مجموعه‌ای از مصاحبه‌ها ادعا کرده که دولت ایالات متحده برای چندین دهه به‌عنوان بخشی از برنامه‌ی فوق‌سری بازگیری یوفو، مخفیانه فضاپیماهای متعلق به بیگانگان و حتی خلبانان مرده‌ی درون آن‌ها را بازیابی کرده است.

پیش از آنکه ادامه‌ی خبر را بنویسیم، باید اشاره کنیم که کل این ادعا به‌شدت باورنکردنی و دور از ذهن است. حتی با فرض اینکه دولت آمریکا بتواند با موفقیت چنین راز جنجال‌برانگیزی را برای مدت طولانی مخفی نگه دارد، فرض گسترده‌تر چندان منطقی نیست. اگر بیگانگانی که احتمالا از منظومه‌ی ستاره‌ای دیگری آمده‌اند، از فناوری فوق‌پیشرفته برای بازدید از زمین برخوردار هستند، آیا فناوری لازم برای هدایت خودکار فضاپیماها را ندارند؟ و چرا چنین وسایل نقلیه‌ی پیشرفته‌ای را صرفا محض سقوط روی زمین، به سمت ما می‌فرستند؟

بااین‌حال، دست‌کم کل ماجرا جنجالی هیجان‌انگیز با پتانسیل جلب توجه‌ها به بخش‌های مخفی دولت آمریکا است. به‌گزارش وب‌سایت دیبریف، گروش شواهد محرمانه‌ای را در اختیار کنگره قرار داده که بیان می‌دارند دولت، گروش و سایر اعضای گروه ویژه پدیده‌های هوایی ناشناس (UAP) را از دسترسی به برنامه‌ی خود در مورد بازیابی فضاپیماهای غیرانسانی محروم کرده است.

گروش به وب‌سایت دیبریف گفت اجسام بازیابی‌شده براساس ریخت‌شناسی، آزمون‌های علم مواد و داشتن ترتیبات اتمی منحصربه‌فرد و آثار پرتوشناختی، منشاء بیگانه (هوش غیرانسانی، چه فرازمینی چه منشاء ناشناخته) دارند. وی افزود مواد بازیابی‌شده شامل وسایل نقلیه‌ی دست‌نخورده و تا حدی دست‌نخورده با منشاء غیرانسانی بیگانه هستند که یا فرود آمده یا سقوط کرده‌اند.

پس از انتشار گزارش دیبریف، گروش در گفتگو با وب‌سایت نیوز استیشن اظهار داشت که: «ما قطعا تنها نیستیم. داده‌ها به‌صورت کاملا تجربی نشان می‌دهد که ما تنها نیستیم.»

به‌طور خلاصه، به‌نظر می‌آید گروش از نظریه‌ی توطئه‌ای تمام‌عیار درباره‌ی یوفوها صحبت می‌کند که نشان می‌دهد نه‌تنها بیگانگان به دفعات از سیاره‌ی ما بازدید کرده‌اند، بلکه دولت برای چندین دهه فعالانه درتلاش بوده است تا شواهد چنین ملاقاتی را پنهان نگه دارد.

کهنه‌سرباز نیروی هوایی تا آنجا پیش رفت که ادعا کرد دولت توانسته بیگانگان مرده را در داخل فضاپیماهای سقوط‌کرده بازیابی کند. او به نیوز استیشن گفت: «به‌طور طبیعی وقتی چیزی را بازیابی می‌کنید که فرود آمده یا سقوط کرده است، گاهی اوقات با خلبان‌های مرده روبرو می‌شود و باور کنید یا نه، هرچقدر باورنکردنی به‌نظر آید، این مسئله حقیقت دارد.»

اما چرا گروش اکنون چنین ادعایی را مطرح می‌کند؟ به‌نقل از خود وی، تا مردم را برای یک سناریوی تماس هوشمندانه‌ی غیرانسانی غیرمنتظره آماده کند. گروش همچنین بیان داشت که هرچند ملاقات بیگانگان با ما مسئله‌ای جهانی محسوب می‌شود، راه‌حل بین‌المللی برای مواجهه با آن همچنان از ما دور است. در اینجا باید اشاره کرد که اگر چندین دولت در سرپوش‌گذاشتن فرضی روی چنین رازی مشارکت داشته‌اند، به سختی می‌توان پذیرفت که توانسته باشند تمام شواهد و مدارک را در تمام این سال‌ها از مردم پنهان کرده باشند.

مغز چگونه مرز بین خیال و واقعیت را تشخیص می‌دهد؟ | بهمن 1401

مغز چگونه مرز بین خیال و واقعیت را تشخیص می‌دهد؟ | بهمن 1401

بر اساس نشانه‌های موجود، نگاه کردن به تصویر کم‌رنگ می‌تواند به شکل‌گیری الگوی مشابهی هنگام خیال‌پردازی بینجامد اما تفاوت این دو معنادار نبودند و نیاز به پژوهش بیشتری دارند.

نکته‌ی واضح این است که مغز باید بتواند به شکلی دقیق، شدت تصویر ذهنی را تنظیم کند تا از تداخل بین خیال و واقعیت جلوگیری کند. ناسلاریس دراین‌باره می‌گوید، مغز تعادل بسیار دقیقی دارد. از طرفی ممکن است تصویر ذهنی را درست مانند تصویر بصری تفسیر کند.

پژوهشگرها دریافتند که قدرت سیگنال را می‌توان در کورتکس پیشین مغز خواند یا تنظیم کرد. این بخش از مغز وظیفه‌ی تحلیل احساسات و خاطرات را برعهده دارد؛ اما هنوز واضح نیست که چه عاملی وضوح تصویر ذهنی یا تفاوت بین قدرت سیگنال خیالی و آستانه‌ی واقعیت را تعیین می‌کند. این عامل می‌تواند نوعی فرارسان عصبی، تغییرات اتصال‌های مغزی یا چیزی کاملا متفاوت باشد. شاید هم زیرمجموعه‌ای ناشناخته و کاملا متفاوت از نورون‌ها است که آستانه‌ی واقعیت را تنظیم می‌کند و نشان می‌دهد آیا سیگنال باید به مسیر تصاویر خیالی منتقل شود با به مسیر تصاویر ادراکی.

اما به گفته‌ی پیتر تسه، استاد علوم عصبی شناختی کالج دارثماوث، خیال‌، فرآیندی فراتر از صرفا نگاه کردن به چند خط روی پس‌زمینه‌ای شلوغ است. خیال‌پردازی ظرفیتی برای دیدن محتویات روی کابینت و تصمیم‌گیری درباره‌ی درست کردن شام یا در نمونه‌ی برادران رایت، برداشتن یک پروانه و چسباندن آن به بال و تصور پرواز است.

تفاوت بین یافته‌های پرکی و دیجسترا می‌تواند به دلیل رویه‌های متفاوت آن‌ها باشد؛ اما باز هم احتمال دیگری مطرح می‌شود: ممکن است ما دنیا را به شکلی متفاوت از اجدادمان ببینیم.

دیجسترا می‌گوید، پژوهش او صرفا متمرکز بر باور به واقعیت تصویر نبود بلکه به «احساس» واقعیت ربط داشت. به باور مؤلفان، از آنجا که تصاویر پروژکتوری، نمایش‌های ویدئویی و دیگر نمایش‌های واقعیت در قرن بیست و یکم رایج هستند، مغز ما ارزیابی واقعیت را اندکی متفاوت با افراد یک قرن پیش انجام می‌دهد.

گرچه شرکت‌کنندگان آزمایش انتظار نداشتند چیزی ببینند، انتظار برای دیدن تصاویر بسیار بیشتر از آزمایش ۱۹۱۰ بود که شرکت‌کنندگانش هرگز در طول عمر خود پروژکتوری ندیده بودند؛ بنابراین امروزه آستانه‌ی واقعیت بسیار پائین‌تر از گذشته است در نتیجه ممکن است تصویری خیالی که وضوح بالایی دارد از این آستانه عبور کرده و مغز را گیج کند.

مبنایی برای توهم

یافته‌های فوق پرسش‌هایی را مطرح می‌کنند: برای مثال آیا مکانیزم مغز می‌تواند به مجموعه‌ی وسیعی از شرایط ربط داشته باشد که در آن مرز بین خیال و ادراک ادغام می‌شود. برای مثال دیجسترا نشان می‌دهد وقتی افراد به خواب می‌روند و واقعیت با دنیای رویا محو می‌شود، آستانه‌ی واقعیت شیب بیشتری پیدا می‌کند.

به گفته‌ی کارولینا لمپرت، استادیار روانشناسی دانشگاه آدلفی که در این پژوهش مشارکتی ندارد، در افراد روان‌پریش ممکن است خیال‌پردازی به‌قدری خوب باشد که با آستانه‌ی واقعیت برخورد کند یا ممکن است آستانه‌ی واقعیت آن‌ها غیرفعال باشد. برخی پژوهش‌ها نشان می‌دهند افرادی که دچار توهم و هذیان می‌شوند دارای نوعی ابرفعالیت ادراکی هستند که نشان دهنده‌ی افزایش سیگنال تصویر است؛ اما پژوهش‌های بیشتری برای پی بردن به مکانیزم بروز هذیان لازم است. بااین‌حال افرادی که تصویرپردازی واضح را تجربه می‌کنند لزوما دچار توهم نیستند.